Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Duo Reges: constructio interrete. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Quae cum essent dicta, discessimus. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Sed haec in pueris;
Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Sed nimis multa. Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris;
Bonum integritas corporis: misera debilitas. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes.
Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Quo tandem modo? Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt.
Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Ita credo. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.
Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Nihil enim hoc differt. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit.
Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Hos contra singulos dici est melius. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Bork Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Facete M. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Quis Aristidem non mortuum diligit?
