Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Falli igitur possumus. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Duo Reges: constructio interrete. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Istic sum, inquit. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.
Explanetur igitur. Nam cui proposito sit conservatio sui, necesse est huic partes quoque sui caras suo genere laudabiles. Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Maximus dolor, inquit, brevis est. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.
An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Quid sequatur, quid repugnet, vident. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Age, inquies, ista parva sunt. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.
Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;
Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Itaque contra est, ac dicitis; Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; Summae mihi videtur inscitiae. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus;
Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. At, si voluptas esset bonum, desideraret. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Quid enim possumus hoc agere divinius?
Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Quae similitudo in genere etiam humano apparet. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas.
Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa; Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Zenonis est, inquam, hoc Stoici.
Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Et nemo nimium beatus est; Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes. Ut id aliis narrare gestiant? Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Scisse enim te quis coarguere possit? Quaerimus enim finem bonorum.
