Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Quis est tam dissimile homini. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Duo Reges: constructio interrete. Esse enim, nisi eris, non potes. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Cur iustitia laudatur?
Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
Quod iam a me expectare noli. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Nunc vides, quid faciat. Quis Aristidem non mortuum diligit? Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.
Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Sed quid sentiat, non videtis. Respondeat totidem verbis. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;
Eadem nunc mea adversum te oratio est. Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Simul atque natum animal est, gaudet voluptate et eam appetit ut bonum, aspernatur dolorem ut malum.
Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Dat enim intervalla et relaxat. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.
