Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Duo Reges: constructio interrete. Et quod est munus, quod opus sapientiae?
Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.
Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Sed quot homines, tot sententiae; Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.
Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Tubulo putas dicere? Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Hunc vos beatum; Bork Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.
Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Si longus, levis dictata sunt. Id enim natura desiderat. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?
Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Hunc vos beatum; Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Quibusnam praeteritis? Eadem nunc mea adversum te oratio est.
Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Simus igitur contenti his. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit.
Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Ut aliquid scire se gaudeant? Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?
