Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Urgent tamen et nihil remittunt. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Disserendi artem nullam habuit. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Ubi ut eam caperet aut quando? Duo Reges: constructio interrete. Nam quid possumus facere melius? Odium autem et invidiam facile vitabis. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Quid est enim aliud esse versutum?
Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Tenent mordicus. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter.
Primum divisit ineleganter; Quod totum contra est. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Quibus ego vehementer assentior.
Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Quod cum dixissent, ille contra. Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Respondeat totidem verbis.
Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset se ab eo rogatum ut omnis hereditas ad filiam perveniret. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Inde igitur, inquit, ordiendum est.
Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Suo genere perveniant ad extremum; Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
