Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Eaedem res maneant alio modo. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Duo Reges: constructio interrete. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.
Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Num quid tale Democritus? Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.
Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. At iam decimum annum in spelunca iacet. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Restinguet citius, si ardentem acceperit.
Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Non laboro, inquit, de nomine. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Quae contraria sunt his, malane? Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Cur iustitia laudatur? Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat?
At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. At hoc in eo M. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Minime vero istorum quidem, inquit. Ergo, inquit, tibi Q. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Refert tamen, quo modo.
Bonum incolumis acies: misera caecitas. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Si enim sapiens aliquis miser esse possit, ne ego istam gloriosam memorabilemque virtutem non magno aestimandam putem. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Iam in altera philosophiae parte. Age, inquies, ista parva sunt. Ita credo. Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris; Primum divisit ineleganter; Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Nam ante Aristippus, et ille melius. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum.
Quae contraria sunt his, malane? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Ut id aliis narrare gestiant? Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.
