Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Duo Reges: constructio interrete. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent? Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.
Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; A mene tu? Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Is es profecto tu. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico?
Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Ut id aliis narrare gestiant?
Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. De quibus cupio scire quid sentias. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.
Tum mihi Piso: Quid ergo? Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Nihil enim hoc differt. Velut ego nunc moveor. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.
Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Erat enim Polemonis. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio.
